2002 – 2004
Na een reeks succes jaren in de Club Met besloot het dream team om een trapje hoger te gaan en zou gaan deel te nemen aan het Belgisch Kampioenschap, het was dit of ter plaatse blijven trappelen in de Club Met , daar in het BK ook een endurance dicipline bestond met name “Pro-Bike” was dit voor het Fun Racing Team het te betwisten klassement , beide piloten en ook het team hadden reeds een pak ervaring opgedaan in het endurance racen. Tot Kurt tijdens alle voorbereidende werken met het nieuws kwam dat hij de mogelijkheid kreeg om in een ander team met grootse opzet te stappen en hij die uitdaging niet kon laten liggen ( wat enkele maanden later tot grote spijt bleek te zijn ). Zo kwam een einde aan de jaren samenwerking , zo gaat dat nu eenmaal in de sport hé, al was het voor Marnix een flinke opdoffer toch bleef de vriendschap bewaard en gaf het hem ook de volle moed om zijn vriend (lees concurent) te bekampen tijdens het komende seizoen. Wel was Marnix genoodzaakt een andere medepiloot te zoeken om het Pro-bike te rijden. Het werd naamgenoot Marnix Gheysen ook een Club Metter die de overstap naar het BK maakte en beiden reeds bevriend uit de vorige race perioden. Meteen aan de slag gegaan om het nieuwe team de nodige uitstraling te geven om tegen de bikkelharde concurentie op te boksen. Na een mechanische tegenslag tijdens de eerste wedstrijd in Mettet waardoor Gheysen ten val kwam en er met de schrik van af kwam plaatsten ze samen een pracht prestatie op het circuit van Croix-en-ternois waar ze driekwart van de wedstrijd de 1ste plaats aanhielden en uiteindelijk als 2de eindigden en waar ook D’Hondt de besttijd van de Probike wedstrijd achter zijn naam wist te zetten. Dit zelfde weekend nam D’Hondt ook deel aan de Freebike race en kwam er als 3de over de eindstreep achter Jennes en Demeulemeester, niet slecht voor een eerstejaars.
Dit eerste jaar was voor Marnix Gheysen iets moeilijker en D’Hondt gebeten omhoog op de eind klassering dit seizoen te eindigen deed hem beslissen om de laatste wedstrijd samen te rijden met Tom Vanlandschoot , het werd een bikkelharde wedstrijd eind oktober op Francorchamps ,snachts was de temperatuur gezakt tot -3°, start om 9u smorgens voor een 3 uur durende race, bij aanvang was het 0 graden maar daar ze met het rijnummer 1 reden omdat Tom vorig seizoen pro-bike kampioen werd was de motivatie ten top en gingen beide piloten tot het uiterste met de Wim Motors Suzuki 1000 wat hen dan ook als 1ste over de eindstreep bracht. Marnix behaalde daarmee de 2de plaats Pro-bike 2002 en mocht zich de titel Vice-kampioen opspelden na eindoverwinnaar en ploegmaat van weleer Kurt Braeckevelt
In 2002 trad Marnix ook aan in de 24u van Spa-Francorchamps bij het Wim Motors WK endurance team
2003 Superstock 1000, Pro-bike , en het nieuw initiatief “3 Landen Cup” werden de betwisten klasse’s voor het 2003 seizoen, voor het endurance racen werd ditmaal gekozen om samen te rijden met Patrick Quintens, Patrick die toen R6 cup en supersport 600 reed kwam in het Fun Racing Team meerijden op de Wim Motors Suzuki GSXR1000 , beide piloten aan elkaar gewaagd maar endurance racen vraagt ook om een beetje geluk, toch beëindigden ze het pro-bike kampioenschap op een mooie 5de plaats. Voor Patrick was telkens in 3 verschillende klasse’s optreden een beetje van het goede teveel en gaf forfait om het volgende seizoen terug samen te rijden zodat hij zich meer kon toeleggen op de supersport klasse. Marnix reed dus voor het eerst de volledige superstock 1000 klasse en kwam zo ook op onbekende circuits terecht zoals de straten omloop van Oostende waar hij niettemin tijdens de kwalificatie ’s de 2de tijd neerzette na Jennes en voor Wuyts maar tijdens de race zaten de geluksgoden niet aan onze kant , na een 5 tal rondes gaf het motorblok de geest en het was meteen over en uit , wat dan ook een ferme domper was voor de verdere klassering in de superstock en zeker met iets later in het seizoen nog een een crach op een oliespoor te beleven werd het superstock voor bekeken gehouden, ook voor de 3 landen cup want ook in Oostende moet er ook voor dit klassement gestreden worden, eerder dit seizoen had de eerste manche plaats gevonden op de Varselring te Hengelo (NL) waar Marnix een mooie 7de plaats behaalde , voor de laatste en beslissende wedstrijd trokken we naar Frohburg (D) waar Marnix terug op totaal onbekend terrein een prachtprestatie neerzette en als 4de de eindstreep overkwam , jammer van de tegenslag in Oostende maar toch behaalde hij de 6de plaats in de 3 Landen cup eindklassering. Ook nam Marnix dit seizoen verscheidene keren deel aan het ONK Superstock.
Op de 24u van Spa-Francorchamps was Marnix deze maal te gast bij het Zone Rouge team van Michel Nickmans als reserve piloot voor de kwalificatie’s samen met Vanlandschoot en Demeulemeester op de Yamaha R1, voor de race zelf had Marnix een zitje bemachtigd bij het franse Gemenos Team van Marseille die ook op een Suzuki GSXR1000 reden, dit werd een avotuur van jewelste , prima sfeer in het team en Marnix die al vlug de vlugste tijden neerzette voor het team was dan ook een graag geziene gast tot omstreeks 5u smorgens wanneer hij in de pif-paf chicane van de machine gekatapulteerd werd, de as van het achterwiel was uit de achterbrug geschoven waardoor het wiel blokkeerde, Marnix kwam gelukkig ongedeerd van zijn vliegles terug , waarschijnlijk was het te wijten aan het startnummer waar ze mee reden,…..namelijk nr.13.
2004 Na eind maart te hebben deelgenomen aan het BK /ONK Superstock 1000 op het circuit van Assen op een gloednieuwe Suzuki GSXR en er de 4de plaats in het BK Superstock te hebben behaald trok het Fun Racing Team de eerste week van April naar het legendarische circuit van Le Mans om er deel te nemen aan de 24u Masters of Endurance race in het Zone Rouge Team van Michel Nickmans samen met Michel en Tom Vanlandschoot op de nieuwste Yamaha R1. Voor Marnix een hele uitdaging op totaal onbekend terrein en dit op wereld niveau. Inclusief een valpartij van Michel ( onderuit gereden van het Bolliger team) en enkele mechanische tegenslagen behaalde het trio onder bar slechte weersomstandigheden de 19de plaats in deze afmattende uithoudingswedstrijd, best wel een mooie prestatie waarbij dan ook de piloten en het heel goed samenwerkend team héél tevreden mee waren.
De volgende race was terug een endurance , deze keer voor het Probike kampioenschap onder de vorm van een 8u race op Spa-Francorchamps die van start ging om 16u , dus nachtrijden inclusief. Daar Quintens forfait had gegeven voor deze dicipline had Marnix een andere medepiloot gezocht en kwam hij ditmaal samen met Ulrich DeNeef op het toneel, beide teams samen gevoegd tot één goed voorbereid team om het endurance racen aan te gaan behaalden ze bij deze bikkelharde wedstrijd de 5de plaats , de vogende op de pro-bike kalender was een 3u race te Mettet waar D’Hondt-DeNeef al vlug op een schitterende 3de plaats draaiden tot het noodlot toesloeg ,het motorblok begaf het op het veeleisende lange Mettet. De onkosten liepen zo hoog op dat besloten werd om het pro-bike voor dit seizoen voor bekeken te houden.
Wel werd verder gestreden in de 3 Landen Cup en de Superstock 1000 klasse waar Marnix dit seizoen prachtige resultaten neerzette zoals een derde plaats in de 3L-cup te Hengelo en tevens dit zelfde weekend een zesde stek in het ONK Superstock waarmee hij als eerste Belg over de eindstreep kwam. Ook in Oostende nam hij een 4de plaats voor zich, half seizoen kwam Marnix op de 2de plaats te staan op de ranglijst van zowel de 3 Landen Cup als van het BK Superstock na koploper van die tijd Kris Jennes, maar mooie liedjes duren niet lang wordt weleens gezegd, tijdens een werk ongeval liep Marnix een polsbreuk op wat voor hem een drama betekende tot een vol medelijden sportdokter een brace op maat om de destebetreffende pols omdeed zodat Marnix zijn kampioenschap verder kon zetten en zo weinig mogelijk moest verliezen, hij reed zo nog 3 races en behaalde uiteindelijk in beide klasses de 3de plaats, jammer van dit spijtige voorval maar al bij al een zéér geslaagd seizoen.
